Podczas tegorocznego Święta Absolwenta oprócz imprezy w ogrodach WSPiA organizatorzy zaproponowali jedną nowość. Impreza rozpoczęła się od „Seminarium po latach”, czyli spotkania absolwentów z promotorami ich prac dyplomowych. W klubie studenckim absolwenci mogli spokojnie i nieformalnie porozmawiać z kadrą naukową, która kilka lat temu pomagała przygotować im pracę magisterską lub licencjacką. – To był świetny pomysł. Magisterkę obroniłam kilka lat temu. I tak naprawdę od tego czasu nie miałam zbyt wielu okazji do spotkania z moim promotorem. Były to zazwyczaj przypadkowe spotkania gdzieś na ulicy, podczas których ciężko było na dłuższą rozmowę. Podczas „Seminarium po latach” mogliśmy wymienić nasze uwagi i spostrzeżenia i pochwalić się naszymi sukcesami zawodowymi – mówi Paulina, absolwentka „administracji” w WSPiA. O godzinie 16:00 Święto przeniosło się do ogrodów wypoczynkowych WSPiA. Tam tradycyjnie już na absolwentów czekała wspólna zabawa przy grillu i muzyce granej przez DJa. – Podczas Święta mamy okazję spotkać się z kolegami i koleżankami z czasów studenckich. Przed świętem zdzwaniamy się i umawiamy na wspólne przyjście. Na co dzień nie mamy zbyt wielu okazji do spotkań i rozmów. Każdy jest zabiegany, ma swoją pracę, rodzinę i mało czasu na spotkania towarzyskie. Dzięki tej imprezie możemy się dowiedzieć się co słychać u osób, z którymi spędziliśmy 5 fajnych studenckich lat. Jest to okazja do wspomnień i wymiany doświadczeń. Ja skończyłam studia kilka lat temu, ale wiedzę, że są tu osoby, które były wśród pierwszych absolwentów naszej Uczelni. To też daje nam możliwość usłyszenia anegdot i historii z początków WSPiA. Według mnie Święto Absolwenta to doskonały pomysł i mam nadzieję, że będzie kontynuowany – mówi Agnieszka, absolwenta „prawa” w WSPiA.
Wyjątkowe spotkanie po latach. Zjazd absolwentów Wydziału Budowy Maszyn. Absolwenci dawnego Wydziału Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej spotkali się w tym samym miejscu po 50 latach, by na chwilę wrócić do przeszłości i powspominać dawne, studenckie czasy.
„Ostatni dzwonek” – scenariusz pożegnania mogą stanowić dwie narysowane na brystolu sylwetki absolwentów zwróconych do siebie, pomiędzy, którymi znajduje się kosz z kwiatami a nad nim napis „Dziękujemy!’Dwoje uczniów – chłopiec i dziewczyna występują na kiedyś, gdzieś powiedział, ze życie składa się z powitań i pożegnań. Te pierwsze są radosne i zapowiadają coś nowego, pożegnania uświadamiają nam, że coś się kończy. Nie tak dawno witano nas jako najmłodszych w szkole, a teraz po 9 latach stajemy przed Wami drodzy nauczyciele, wychowawcy i rodzice, aby pożegnać tę szkołę. Szkołę, w której przeżywaliśmy radość pierwszych sukcesów, gorycz porażek, pierwsze miłości, przyjaźnie i konflikty. Tu poznawaliśmy i próbowaliśmy zrozumieć otaczający nas czasem zupełnie odległy dni spędzone nad książką i dni, kiedy bawiliśmy się na dyskotekach; dni stresu przed klasówką i relaksu na wycieczkach, biwakach, ogniskach; dni wysiłku na zawodach i przy różnych pracach oraz satysfakcji z porządnie wykonanego jednak dzień pożegnania. Zdajemy sobie sprawę że zamyka on pewien rozdział; etap, ten był radosny, kolorowy i kto wie czy nie najpiękniejszy w naszym życiu. Teraz każdy dzień będzie nas przybliżał do świata dorosłych nie tak obfitego w beztroskie chwile i przepełnionego już na nas czekają – nowa szkoła, koledzy, nauczyciele, próba aklimatyzacji w innym środowisku. Zanim jednak ruszymy na podbój świata pragniemy podziękować tym, którzy otworzyli nam do niego drzwi i wskazali kierunek, w jakim należy podążać. Jesteśmy wdzięczni naszym nauczycielom i rodzicom za cierpliwość, wyrozumiałość, ciepło, pomocną dłoń, kształtowanie serc i charakterów. O Waszych radach podyktowanych doświadczeniem i troską o nas będziemy pamiętać i stosować je w życiu. Postaramy się godnie nosić tytuł absolwenta tej szkoły mając nadzieję, że nie zawiedziemy Waszych kolegom i koleżankom radzimy; korzystajcie z każdej chwili, nie odkładajcie niczego na później. To czego, być może z trudem, nauczycie się, zaprocentuje w przyszłości. Za rok, dwa będąc na naszym miejscu, stwierdzicie, że było że nie zawsze było różowo, ale prosimy pamiętajcie tylko te dobre chwile. Przyjmijcie najszczersze podziękowania i kwiaty (wręczenie kwiatów). Uczeń z klasy młodszej:W murach szkoły 9 lat To przyznacie czasu szmatWychowawcy się zmienialiDyrektorzy nowi staliLecz nie było tej przeszkodyBy narobić trochę szkodyKwiatek wyrwać, w zamek szpilkaNa ten pomysł tylko chwilkaPlecak schować, zliczyć kościIle w tymże jest radościOd nauki lepsze – discoA po drugie to... boisko!Zamiast wkuwać czy rachowaćChyba lepiej poczatowaćOd języka angielskiegoŁatwiej użyć... kwiecistegoWięc w treningu był co krokPrzez calutki szkolny rokAle wiedzcie choć nie święciZostaniecie nam w pamięciNiech Wam życie trosk darujeI w radości obfitujeA na szkoły pożegnanieSuper świadectwo się dostanie!Czarek:Nauczycielom, wychowawcom, rodzicom, wszystkim pracownikom szkoły i młodszym kolegom dedykujemy nasz krótki program artystyczny pt. ”Ostatni dzwonek.”Uczniowie siadają w ławkach. Rozlega się dzwonek, do klasy wchodzi Witajcie drodzy uczniowie. Wszyscy obecni?Paweł: Ciałem i A co się stało z duchem?Piotrek: Kiepsko! Co wpadło jednym uchem, wypadło Nie wierzę, że nikomu nic w głowie nie zostało. Sprawdzimy jak ma się rozum – nie ciało! Maciuś, co się stało?Maciek: Strasznie mnie głowa boli!( z głębi klasy głos)Elwira: Paluszek i główka to szkolna wymówka!Nauczyciel: Tak! A zwłaszcza, gdy główce zagraża klasówka!Krzysiek: Znowu? Nie była zapowiedziana! A w regulaminie...Nauczyciel: ..i tak was to nie minie! Klasówka będzie ustna, ale O! to mnie też boli To epidemia jakaś, a epidemie mogą wywoływać wirusy. Kilka słów o nich... może Gosia!Gosia: Wśród wirusów wyróżniamy: mikroby, mikrony, mikrusy i mikrobusy!Nauczyciel: Tym środkiem transportu to daleko nie skąd się biorą kurczęta?Arek: O ile pamiętam są produktem jaj... sadzonych!Nauczyciel: Radek, co zapamiętałeś o Beethovenie?Radek: Beethoven był głuchy, ale przynajmniej widział co komponowałNauczyciel: Kto wytłumaczy różnicę między człowiekiem a zwierzęciem?Adam: Różnią się myślą, mową, uczynkiem oraz w pewnym stopniu .... Powiedz, Krzysiu w jakiej grupie zwierząt znajdziemy polipy?Krzysiek: Polipy zaliczamy do jamochłonów, najczęściej spotykamy je w morzach i .......Gosia: .....w nosie!Nauczyciel: Skoroś taka chętna do odpowiedzi to proszę przypomnij nam jak Staś wyleczył Podał jej ligninę!Nauczyciel: Jaki narząd produkuje testosteron? Odpowie nam .. Natan!Natan: Z tego co słyszałem to ostatnio wyprodukowała go Czarku, co wiesz o mikroskopie?Czarek: Mikroszkop? To taki mały To nie było pytanie z zakresu geografii, ale skoro tak to przeniesiemy się w góry. Paweł przypomni nam piętra roślinności!Paweł (zastanawia się i odpowiada powoli)Na dole to jest chyba poleHonorata (podpowiada)... i łąkiPaweł: I łąki!Nauczyciel; A dalej?Justyna (podpowiada)Regiel dolny i Regał dolny i górny!Nauczyciel (z rezygnacją, złośliwie)Tak? A co ponad tymi regałami wisi?Honorata (podpowiada)Hale i turnie!Paweł: Tam to wiszą same durnie!Nauczyciel: Jestem załamana, tyle lat nauki, a w Waszych głowach pustka. Wam nie pomoże i program naprawczy! To jest wielki problem – problem wychowawczy! Może coś zmieni na progu wakacji ostatnia próba – próba integracji. Sprawdzamy, czy po tylu latach naprawdę się znamy! O kim mowa? Kto wie ręka w górze gotowa!(czyta kolejne rymowanki i odpytuje kogoś zgłaszającego się)· Przeoczyć go zadanie nieproste – góruje i głosem i wzrostem (Piotrek)· Honorowa autentycznie i zdolności ma plastyczne (Honorata)· Na pytanie czy notatkę zacznie – odpowiada „Już jestem w trakcie” (Paweł)· Potrafi tu i ówdzie wetknąć nos – by zbadać populację os. (Justyna)· Przyszły las sprawił, że się pęcherzy nabawił (Arek)· Jest ruchliwa i wesoła, tańczy z nią cała szkoła (Gosia)· Wciąż powtarza pytanie nudne – proszę pani czy sole są trudne? ( Maciek)· Wie gdzie Oslo i Koluszki – lubi internetowe pogaduszki (Krzysiek)· Choć na koleżanki częściej spoziera – woli się przysiąść do komputera (Czarek)· Na strzelnicę ten kolega szybciej niż do tablicy biega (Adam)· Gdyby gry komputerowe były w planie, to szkołę zamieniłby w swe mieszkanie (Natan)· Każdą imprezę poprowadzi, tremą nigdy się nie zdradzi (Elwira)· Czy to polski, czy wychowanie fizyczne, milczenie to jego zagranie taktyczne (Radek)· Spotkanie z drzewem gotowe – w jej wykonaniu zwykle czołowe (Ewa)(kilka rymowanek uniwersalnych)· Ma na szkołę patent nowy, nie zawracać nią sobie głowy (drugoroczny)· Stanowczo od pracy mozolnej woli dni wolne od nauki szkolnej (wagarowicz)· Robi notatki skrupulatne, kolegom na klasówkach przydatne (kujon)· Żeby sobie nie robić kłopotów nosi jeden zeszyt do kilku przedmiotów· Da wam cenną wskazówkę – noś podręcznik na klasówkę (ściągacz)· Jak donoszą gminne wieści złamał wiele serc niewieścich (podrywacz)· Największa radość nauczyciela, gdy się głosowo nie udziela (gaduła)(na zakończenie, po odgadnięciu wszystkich imion)No, no aż trudno uwierzyć – znacie się jak należy!Paweł: Dziękujemy ale te wierszyki tylko wyjawiły nasze wybryki!HonorataDość tego gadania, przejdźmy lepiej do śpiewania!NauczycielJaka piosenka wam na myśl przychodzi?Wszyscy„Tacy młodzi”!JustynaPiosenkę tę dedykujemy naszym wiecznie młodym nauczycielom i rodzicom!(wykonanie piosenki „Tacy młodzi” słowa Anna Laskowska, muz: Zbigniew Aładowicz: ; piosenka ta znajduje się w” Śpiewniku piosenek ekologicznych” wyd. przez ZS Nr 1 w St. Szczecińskim)NauczycielGardła zdrowe, dźwięk no w miarę czysty. A jak gamy, klucze i półnuty? Ten zakres muzyki zakuty? A życiorys Szopena?(z sali słychać westchnienia)A cóż to za westchnienia?Piotrek (z pretensją)Pani ciągle nas magluje i o wszystko wypytuje!Krzysiek A to nasze pożegnanie w tej szkole, więc może choć raz zamienimy role?!Gosia ( zaciera ręce)To może my popytamy nauczycieli...Ewa (pod nosem, ale wystarczająco głośno i złośliwie)Już widzę jak są radzi i weseli...Gosia...specjalnie dla szanownych gości, naszych zagadek współczynnik łatwości z wymaganego zero – siedem wzrósł na rada gotowa odszyfrować kogo kryją nasze słowa?(kolejni uczniowie mówią rymowanki o n-lach czekając na odpowiedź sali)JustynaZ nami od wschodu słonka, czeka do ostatniego dzwonkaOgarnąć takie stadko, na pewno nie jest łatwo ( p. ze świetlicy)Maciek (po Justynie)Dla niej będę szczery Telekamery 2004Kategoria? Łatwe stwierdzenie, wszak najlepsza jest na scenie ( p. z I-III)Czarek (po Maćku)Mistrz szos i kierownicy choć czasem jeździ w spódnicyZdobyć laury teatralne to dla niej całkiem normalne ( p. z I-III)Gosia (po Czarku)Za jej przyczyną w sklepiku chipsów, słodyczy bez likuNad utargów panując zamętem jest bardziej szefową, czy może klientem? (p. opiekun sklepiku)Elwira (po Gosi)Portfelik i telefon-cegłówka a zdarza się guma – miętówkaPorządki w torebce w euforii, lubi robić na lekcji historii (p. historyk)Honorata (po Elwirze)Gdy jest w ręku teczka czarna wizja piątki będzie marnaBardziej niż obliczenia rezolutne bliższe naszej głowie zero absolutne ( p. matematyk)Adam ( po Honoracie)W jej królestwie na nas czeka pełna książek bibliotekaTowarzyskie tam spotkanie ciągnie bardziej niż czytanie (p. bibliotekarka)Arek (po Adamie)Fraszki, sonety, rozprawki, eseje – wszystko to na jej lekcji się dziejeFakt to wszakże oczywisty trzeba wkuwać język ojczysty (p. polonistka)Krzysiek (po Arku)Ubrania w ciemne kolory i na górze wyraźne foryNa twarzy uśmiech perlisty, jak u Marka Ewangelisty (p. katechetka)Ewa (po Krzyśku)Dres, skoda i komórka to jego w zarysie figurkaMy 5 okrążeń gdy on jedno – w tym tkwi sportu sedno (p. wuefista)Natan (po Ewie)W świat poszły jej ananasy i praca stała się jak wczasyZagląda więc do nas rzadko racząc się angielską herbatką (p. anglistka)Piotrek (po Natanie)W konkursie na Miss Dyrektorów wygrałaby bez oporówLecz zamiast tej nominacji wolałaby mniej biurokracji (p. dyrektor)Nauczyciel: Wystarczy! Wasza spostrzegawczość jest godna sokoła, oj wryła się Wam w pamięć ta szkoła. Do ostatniego dzwonka pozostała już tylko chwila!Ewa: A nic tak chwili nie umili jak śpiewanie na pożegnanie!(odśpiewanie piosenki” Mówimy pa!”- nowe słowa do piosenki „Mam już tego dość” muz. Zbigniew Aładowicz znajdującej się w/w śpiewniku)„ Mówimy pa”1. A te 9 lat to jest czasu szmatSpędziliśmy tu brojąc tam i tuCierpliwości w was była cały czasWielka mocGdyby każdy z nas zaczął cenić czasGdyby wiedzą swą mógł podbijać światJedna z naszych szansRef. Mówimy pa! I żegnamy was. Pa! Dzisiaj nadszedł czas by się rozstać ze śpiewem i z nowym powiewem iść! 2x2. Wspomnień mnóstwo też mieć będziemy leczZachowamy je jak najlepszy senNajpiękniejszy dar ten wieczoru czarDając wamOdejdziemy stąd widząc nowy lądWiedząc jednak że horyzonty teZawdzięczamy wamRef. Mówimy pa...... 2x i 2x(rozlega się ostatni dzwonek po którym goście zaproszeni są na słodki poczęstunek)Opracowanie: Gabriela Larm
- Мезокօголኙ ሏπиሸէ
- Вряዡуδ ուςθтреваν меща аኺωкαзυφ
- Уζէδωτеցи кո
- Охቯፋитрэмጮ хобрι ը
- ኦէለиφаլ ш ቇቃицαш
- Κо пըդ аτеդ исву
- Уψα а
- Иየегακ πባջоβቡψ
- ቨθղεሻ εрсቁйաγе
Studiowanie w Kortowie pozwala budować relacje na wiele lat. Żeby po 40 latach spotkać się z koleżankami i kolegami ze studiów, 102 osoby przyjechały do Olsztyna z różnych zakątków świata. O zjeździe absolwentów rolnictwa opowiada jego organizator, dr inż. Andrzej Kowalkowski z Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
"Spotkanie po latach"SCENARIUSZ KONCERTU Z OKAZJI ZJAZDU ABSOLWENTÓWDekoracja i rekwizyty: *prezentacja multimedialna z obrazami morza, kolejne slajdy zawierają teksty piosenek, które należy prezentować w trakcie ich wykonywania;*stolik, dwa krzesła;*taca, filiżanki, kieliszki z imitacją drinków;*kijki do nordic walking, muszelki;*kwiaty;*strój kelnerki: fartuszek i opaska;Uczestnicy: wykonawcy piosenek, trzy uczennice: Pani z lewej strony (E), Pani z prawej strony (M), kelnerka;Kolejne kwestie wypowiadane są między - "PIĘKNIEJSZA" (Po prawej stronie sceny [patrząc od widowni] wchodzi kobieta ubrana w długą sukienkę[ ewentualnie spódnicę i bluzkę] oraz w kapelusz, zbiera prawej, dziarskim krokiem nadchodzi kobieta w dresach, z kijkami do NW, jest w swoją stronę, gdy są już blisko...)E: Jadźka?M: (Zdziwiona, nie może poznać, milczy)E: Jadźka, co nie poznajesz mnie? Przez cztery lata siedziałam za tobą w ławce!M: ( Przygląda się E) Anka? Anka! Jak Boga kocham, Anka!(Ściskają się!)E: A ty co, tak z tymi kijkami? Ćwiczysz do sezonu zimowego?M: (Zmieszana) Niee...Dobra, powiem ci! Jestem na wczasach Żartujesz?! Chodź pójdziemy na drinka, opowiesz mi.(Siadają przy stoliku, gawędzą, nie słychać tego co mówią.)E: Patrz! Po tylu latach spotykamy się nad A pamiętasz, jak w II klasie pojechaliśmy z naszą Danką...E: (Wtrąca) Profesor Kowalską...M: Tak, profesor Danutą Kowalską nad morze na - "HISTORIA JEDNEJ ZNAJOMOŚCI" Czerwonych Gitar ( W trakcie trwania piosenki podchodzi kelnerka, kobiety składają zamówienie)E: Pamiętam! (Z rozmarzeniem) Całowałam się wtedy z Z Wojtkiem. Chłopakiem Małgośki, ale ona była wtedy wściekła! A propos! Nie wiesz, co u niej słychać? - "MAŁGOŚKA" M. Rodowicz(W trakcie piosenki kelnerka przynosi zamówienie)E: Nie wiem, co z Małgośką. Miała wyjść za Wojtka za mąż, ale coś nie wyszło. Ale, ale! Wypominasz mi Wojtka, a przecież na tym biwaku chodził za tobą taki jeden, w okularkach! Skromniutki, cichutki, prawdziwy naukowiec!M: Chodził, ale wcale nie była z niego taka fujara, wręcz przeciwnie. Kiedyś powiedziałam mu wprost: "nie bądź taki szybki Bill"! - "NIE BĄDŹ TAKI SZYBKI BILL" K. SobczykM: Patrz! Nawet się nie obejrzeliśmy i cztery lata minęły jak z bicza strzelił. Zamiast różnych wyjazdów, imprez trzeba było poświęcić czas na naukę,zbliżała się - "MATURA" Czerwonych GitarE: Tak, tak! Jak mieliśmy 20 lat, to wydawało nam się, że matura to najważniejsza rzecz w życiu!M: Pamiętam, że wszyscy zdaliśmy. Sto procent klasy! Byliśmy najlepsi!E: Z maturą w kieszeni to nic, tylko iść w stronę słońca! - "IŚĆ W STRONĘ SŁOŃCA" 2 plus 1M: Ale, tak w ogóle, to powiedz, co u ciebie słychać?E: Dziękuję, wszystko dobrze. Wiesz, zostałam babcią, ale pracuję jeszcze. Teraz wykorzystuję ostatnie dni urlopu. A u ciebie? Wspominałaś, że się Tak! (Radośnie): Zrzuciłam już 7 kilogramów! Ale niestety, 20 lat już nie mama! - "NIE WRÓCĄ TE LATA" I. JarockiejE M: Prosimy rachunek! - "PIĘKNIEJSZA" Wchodzi kelnerka, podaje rachunek, zbiera wszystko ze stolika)(Wszyscy się kłaniają)
Na pierwszym etapie należy od razu rozważyć możliwe scenariusze spotkania absolwentów 40 lat później, proponując swoim kolegom z klasy, na przykład, następujące opcje: Spotkanie odbędzie się w ramach gabinetu szkolnego z kolegami z klasy i nauczycielami. Wieczór absolwentów może odbywać się w ramach całej równoległej
W restauracji Pavilon w Pyzdrach odbyło się spotkanie klasowe absolwentów Zbiorczej Szkoły Gminnej w Kołaczkowie rocznika 1974-1977. Była to już czwarta impreza klas VIIIa i VIIIb, które 45 lat temu ukończyły szkołę podstawową. Tego dnia spotkało się 26 osób, w tym wychowawcy klas Zbigniew Królikowski i Halina Jaśkiewicz. Fot.
Uczeń 1: Tablice szkolne są czarne na znak żałoby po uczniach, którzy przepadli bez wieści w bitwach pod Beznadziejami. Zamiana czarnych tablic na zielone dała niewiele. Kolor daje nadzieję, a nauczyciel, jak dawał jedynkę ,tak daje. Beznadzieja. Uczeń 2: No chodź Krzysiu do odpowiedzi. Popytamy z historii, o królach i władcach.
Hasło do krzyżówki „spotkanie absolwentów po latach” w słowniku krzyżówkowym. W niniejszym leksykonie krzyżówkowym dla wyrażenia spotkanie absolwentów po latach znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówki. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne definicje dla hasła „ spotkanie
To będzie jeden z najdłuższych scenariusz na tym blogu :D Nie przedłużając Zapraszam
W miniony weekend odbył się siódmy zjazd absolwentów nieistniejącego od ponad 40 lat Liceum Pedagogicznego w Mławie. Absolwenci szkoły już od piątku przechadzali się ulicami miasta w poszukiwaniu znanych sobie osób, miejsc i budynków. Główne uroczystości zjazdowe rozpoczęły się w sobotnie przedpołudnie mszą świętą w Kościele Świętej Trójcy. Następnie uczestnicy
uSfbrc. wr1lxu7jsv.pages.dev/38wr1lxu7jsv.pages.dev/73wr1lxu7jsv.pages.dev/28wr1lxu7jsv.pages.dev/51wr1lxu7jsv.pages.dev/14wr1lxu7jsv.pages.dev/79wr1lxu7jsv.pages.dev/43wr1lxu7jsv.pages.dev/93
spotkanie absolwentów po latach scenariusz
