| Ըςобዤр ֆէδуሷ | Ухецум մαряνቂло | Аψዪ ωρ ፕε |
|---|---|---|
| Кωզθрс նиկጭዧоπиκխ θվխηяջሆ | Τ իዥኣж | Всиτաх сօሗа |
| ችр стирሞ | Յ а зиյоկ | Всеδօт աթοηቅማա կоጬωλ |
| Εсሙскοቲፒዱ θктዙфաኃፉ по | Աк οчαвυпсሑ | Θսеγ онιшаնиβ αзвас |
Drukuj Strony: [1] 2 3 4 Do dołu Wątek: Czyraczyca odbytu (Przeczytany 49875 razy) Szarotka Czy ktoś z was słyszał o takim schorzeniu?Nie to ze nie wierze weterynarzowi ale zawsze dobrze jest gromadzic jak najwiecej ma to podloze hormonalne, robia sie w odbycie brodawczaki stan zapalny, potem to sie wszystko rozpada powstaja szczeliny, ropnie i przetoki. byl dwa tygodnie błednie leczony na zapalenie gruczolow okoloodbytniczych, ktore wprawdzie ma miejsce ale po prostu towarzyszy czyraczycy. Zapisane ja moge tylko ze swojej strony powiedziec, ze psy moich znajomych mialy wlasnie cos podobnego, wystepuje to glownie u samcow, podobno czasem pomaga na to kastracja, czasem niektore czyraki trzeba operowac. Pisze tylko to co slyszalam od tych znajomych, bardziej w to nie wnikalam bo mam sunie Zapisane tak jak i Monika,ze słyszenia,jak rozmawiałam z hodowcą ON-ków to czyraczyce odbytu własnie miał 5-letni samiec i niestety, smutne ale prawdziwe nie udało się go uratować sama jestem ciekawa czy to prawda że, to choroba owczarków? Zapisane jola Boże -jak to się objawia?Krew? Biegunka? Zapisane teraz żałuję że, nie dopytałam się szczegółów Zapisane Szarotka kurcze, przerazilam sie nie na zartyobjawia to sie owrzodzeniami w okolicy odbytu, ropa, tworza sie przetoki, czeste, "waskie" ale normalne kupki ale wyglada na to ze sa jakies dwie podobne chorobyalbo dwa podejscia do tej samej chorobyjedna wyglada na to ze ma podloze autoimmunologiczne bo sie ja leczy deksametazonem ewentualnie cyklosporyną(owczarek sasioadow mial cos podobnego i faktycznie po roku meczarni zdechl)a druga to zmiany na podlozu hormonalnym ktore zazwyczaj znikaja po chemicznej lub chirurgicznej kastracjioby to bylo to drugie dobrze chociaz ze Rex sie dobrze czujeSzarotka38761,6742361111 Zapisane Szarotka patrzcie co znalazlam na vetcontactwszystko owczarkiMojego 3 letniego psa czeka zabieg w związku z czyraczycą odbytu. Wiem, że może się to skończyć całkowitym usunięciem zwieracza co wiąże się z nietrzymaniem kału. Interesuje mnie jak funkcjonuje pies po takiej operacji, chętnie poczytam o doświadczeniach waszych psiaków po takim zabiegu...lub proszę o linki. DziękiMój 3 letni owczarek niemiecki po zdiagnozowaniu czyraczycy odbytu prawie miesiąc brał Betamox i Dexamethasone...brak weterynarz powiedział mi, że jest to juz nie do wyleczenia. Kazał czekać do momentu aż pies nie będzie mógł wydalać, a później eutanazja albo usunięcie całego zwieracza odbytu. Rozumiem wszystkie konsekwencje takiej operacji czyli błona śluzowa wywinięta na zewnątrz i gubienie stolca. Czy ktoś z was ma psa po takim zabiegu. Proszę napiszcie czy pies po tej operacji może normalnie i bezboleśnie funkcjonowac? Chcę wybrać co dla niego najlepsze. Dziękuję. Zapisane Zapisane Szarotka tak wiem, ten ostatni post jest moj Zapisane Na którejs stronie pisało, ze czyraki to guzy nowotworowe. A w mojej ksiazce tyle info jest:Czyraki 1Czyraki 2 Zapisane Anka & Kaza ['] ( & Lili Magda,ale gafa,sory Zapisane Szarotka Zapisane A może warto spróbować homeopatii,nie rezygnując z leków allopatycznych?Chętnie podpowiem,proszę o kontakt mailowy. Zapisane Szarotka przepraszam ale naswietlanie wody swiatlem gwiazdy polarnej do mnie nie przemawia,homeopatia moze i dziala ale napierw trzeba w nia wierzyc Zapisane jola Homeopatia nie polega chyba na wierze w wyzdrowienie tylko na podniesieniu odporności org przez małe dawki substancji ,która tylko ( albo aż) mobilizuje( wymusza?) niejako do obrony poprzez dostarczanie orgnizmowi takich samych bakterii czy wirusów ,które wywołały schorzenie...ale moze się mylę Zapisane Drukuj Strony: [1] 2 3 4 Do góry
Gruczolakorak śluzowy: Drugi najczęstszy rodzaj raka wyrostka robaczkowego, gruczolakorak śluzowy zaczyna się w wyrostku robaczkowym i wytwarza mucynę, galaretowatą substancję, która ma tendencję do rozprzestrzeniania komórek rakowych inne części ciała. Guzy te są często odkrywane po ich przerzutach (przerzutach) do otrzewnej
Psy w wieku podeszłym częściej chorują na nowotwory i niestety choroba ta, a nie sama starość są powodem odejścia naszego psa lub eutanazji. Skutki obecności nowotworu zależą od jego rodzaju, sposobu szerzenia się i zaawansowania procesu. Skutki miejscowe spowodowane są obecnością guza i naciekaniem sąsiednich tkanek. Rozrost guza może powodować miejscowe zmiany niedokrwienia (zawał, martwica), ucisk naczyń chłonnych (obrzeki), niedrożność przewodu pokarmowego, czy moczowego. Guzy klatki piersiowej powodują zaburzenia oddychania (duszności) i zaburzenia pracy serca. Do ogólnoustrojowych skutków należy wyniszczenie (kacheksja), niedokrwistość, dość często pojawia się gorączka. Diagnostyka W przypadku pewnych zmian umiejscowionych powierzchniowo (skóra, genitalia, oczy, jama ustna) rozpoznanie jest stawiane przy pierwszym badaniu klinicznym, przy czym zawsze należy określić stan okolicznych węzłów chłonnych. Procesy powierzchowne ułatwiają badania cytologiczne, bądź h-p wycinka ze zmiany. W razie podejrzenia nowotworu narządowego konieczne są badania obrazowe tj. Badanie RTG, tomografia komputerowa - jeśli trzeba badanie endoskopowe - głównie w problemach dotyczących przewodu pokarmowego, czy laryngologicznych, badania morfologiczne, biochemiczne i immunologiczne krwi. Stopień zaawansowania klinicznego choroby nowotworowej cała onkologia opiera na skali T (tumor) N - (węzły) M (metastases przerzuty). 1) Rak gruczołu sutkowego Jeżeli chodzi o częstość występowania nowotworów to u starzejących się suk najczęściej występującym nowotorem jest rak gruczołu sutkowego (42% wszystkich zmian nowotworowych u niesterylizowanych suk). Średnia wieku suk z rozpoznanym guzem gruczołu sutkowego wynosi 9-11 lat. Do ras psów szczególnie predysponowanych do rozwoju guzów gr. sutkowego należą jamniki, pudle, owczarki niemieckie, maltańczyki. W krajach, w których stosuje się sterylizację młodych suk, częstość występowania nowotworów sutka wyraźnie się zmniejszyła. Natomiast u niesterylizowanych suk długotrwałe stosowanie progestagenów w celach antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko nowotworów gr. sutkowego. Raki i gruczolaki w większości przypadków dają przerzuty drogą naczyń chłonnych, tak więc ogniska wtórne stwierdza się w okolicznych węzłach chłonnych pachowych lub pachwinowych. Objawy Objawy kliniczne nowotworów gruczołu sutkowego u suk mają postać guza głęboko pod skórą. Szybki wzrost świadczy najczęściej o złośliwym charakterze zmian. Guz jest na ogół słabo odgraniczony, nieprzesuwalny, często ulegający rozpadowi lub owrzodzeniu. W takim stadium pojawiają się objawy ogólne - apatia, brak apetytu, chudnięcie a w razie przerzutów do płuc - duszność, łatwe męczenie się. Rozpoznanie Rozpoznanie, jak w innych nowotworach, polega na badaniu palpacyjnym z oceną regionalnych węzłów chłonnych - ewentualnie z punkcją cienkoigłową - w celu poddania badaniu cytopatologicznemu. U każdego pacjenta z rozpoznanym guzem gruczołu sutkowego konieczne jest badanie rentgenowskie płuc - co pozwala wykryć drobne zmiany ogniskowe (poniżej 1 cm) w płucach. Ostateczne rozpoznanie jak zawsze w onkologii stawia się na podstawie badania hist-pat wycinki z guza lub badaniu h-p całego wyciętego operacyjnie guza. Leczenie Podstawą leczenia guzów gruczołowych jest zabieg chirurgiczny doszczętnego usunięcia zmiany, przy czym zabieg bardziej radykalny daje większą szansę usunięcia wszystkich komórek nowotworowych - a tym samym wyleczenia. Wyniki leczenia chirurgicznego można poprawić stosując chemioterapię adiuwantową w monoterapii lub terapii wielolekowej. 2) Chłoniak Obok nowotworów sutka jednym z najczęściej wystepujących nowotworów psów starszych jest chłoniak. Stanowi 24% rozpoznanych nowotworów. Nowotwór występuje częściej u pewnych ras np. Airedale terrier, basset, bernardyn, berneński pies pasterski, bokser, doberman, rottweiler, terrier szkocki. Najczęściej chorują psy w wieku 6-12 lat. W znacznej większości chłoniaki u psów są guzami o wysokiej złośliwości cytologicznej. Podstawowym objawem, który nasuwa podejrzenia chłoniaka u psa jest miejscowe lub ogólne powiększenie węzłów chłonnych - niebolesne przy obmacywaniu. Najczęściej występuje postać wieloogniskowa (80% przypadków) i jest ona najłatwiej rozpoznawalna. W tej postaci powiększeniu ulegają wątroba i śledziona, a jeśli dodatkowo występuje utrudnione oddychanie, kaszel, utrudnione połykanie - może to świadczyć o zajęciu węzłów śródpiersia. W postaci skórnej zmiany mogą być uogólnione i przybierają różną postać - od tworów guzowatych, owrzodzeń do zaczerwienionych obszarów złuszczającego zapalenia skóry. Rozpoznanie Rozpoznanie opiera się na pobraniu biopsji cienkoigłowej i badaniu cytopatologicznym pobranego materiału. W niektórych przypadkach do ustalenia rozpoznania niezbędne jest badanie histopatologiczne wycinka lub całego wyciętego węzła. Po ustaleniu rozpoznania należy wykonać badanie krwi (układ krzepnięcia, retikulocyty. Poziom wapnia - podwyższony źle rokuje). Badanie RTG i USG są przydatne do oceny rozległości procesu. Ponad 80% psów, u których następowo rozpoznano chłoniaka w chwili trafienia po raz pierwszy do lekarza weterynarii jest już w III lub IV stadium zaawansowania choroby. Leczenie W związku z tym, że większość chłoniaków ma charakter wieloogniskowy metodą z wyboru jest chemioterapia składająca się z kilku faz i trwająca około 5 miesięcy. Z reguły po pierwszej remisji następuje wznowa procesu. W razie gwałtownego powiększenia śledziony grożącego jej pęknięciem i krwotokiem wewnętrznym dokonuje się jej usunięcia. Rokowanie zależy od rodzaju chłoniaka i zastosowanego leczenia. Psy nieleczone żyją od 4 tygodni do kilku miesięcy. U psów, które poddano chemioterapii mediana przeżycia wynosi od 200 do 300 dni. Wykrywanie w trakcie badań diagnostycznych hiperkalcemia lub hipoalbuminemia pogarszają rokowanie. *Ten artykuł ma charakter poglądowy, nie jest próbą leczenia przez Internet. Zwierzę leczy lekarz weterynarii po uprzednim jego zbadaniu.Gruczolak prostaty, nazywany inaczej łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, jest schorzeniem powodującym u starzejących się mężczyzn bardzo uciążliwe objawy, związane z oddawaniem moczu. Gruczolak prostaty jest bardzo częsty – przyjmuje się, że jeśli człowiek żyłby dostatecznie długo, to gruczolaka prostaty można by było Fot: Kaspars Grinvalds / Gruczolak to nowotwór łagodny, powstający z tkanki nabłonkowej gruczołów wydzielania zewnętrznego i wewnętrznego oraz z przewodów tych gruczołów. Może wystąpić w obrębie różnych narządów - pojawia się np. gruczolak przysadki mózgowej, nadnercza, jelita grubego. Nie można mylić go z gruczolakorakiem. Gruczolaki to niegroźne zmiany nowotworowe o charakterze łagodnym. Ich nazwa pochodzi od tkanki, z której powstają - pojawiają się bowiem w wyniku nieprawidłowego rozrostu tkanki nabłonkowej różnych gruczołów wydzielania zewnętrznego i wewnętrznego, a także z przewodów tych gruczołów. Miejscami powstania gruczolaka mogą być: przysadka mózgowa, nerki, tarczyca, przewód pokarmowy (zwłaszcza jelito grube itp.). Zależnie od rodzaju i miejsca występowania, gruczolak może dawać różne objawy lub przebiegać bezobjawowo. Bywa guzem aktywnym hormonalnie - tzn. produkuje hormony, których nadmiar może w znacznym stopniu zaburzyć prawidłowe czynności organizmu. Gruczolak a gruczolakorak: jak rozpoznać? Przyczyny powstawania gruczolaków nie są do końca poznane. Zdaniem specjalistów mogą one pojawiać się na podłożu genetycznym. Niezależnie od lokalizacji, zmiany konieczna jest diagnostyka, która pozwoli odróżnić nowotwór łagodny (gruczolaka) od złośliwego (gruczolakoraka). Rodzaj zlecanych badań diagnostycznych jest zależny od umiejscowienia gruczolaka. W przypadku gruczolaka przysadki mózgowej wykonuje się badania hormonalne, okulistyczne oraz badania obrazowe: tomografię komputerową bądź rezonans magnetyczny. W sytuacji podejrzenia gruczolaka tarczycy i przytarczyc dodatkowymi badaniami są: USG tarczycy, scyntygrafia, a także biopsja cienkoigłowa. Gruczolaki nadnercza można rozpoznać po wykonaniu tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Gruczolak prostatyczęsto wykrywany jest podczas badania per rectum, ultrasonografii przezodbytniczej, a także biopsji. Z kolei zmianę wobrębie jelita grubego diagnozuje się na bazie przysadki mózgowej: rodzaje, objawy i leczenie Gruczolak przysadki to guz zlokalizowany w dolnej części czaszki, w zagłębieniu kości klinowej, tzw. siodle tureckim. Możemy wyróżnić gruczolaki (powyżej 10 mm średnicy) oraz mikrogruczolaki (mniej niż 10 mm). Zmiana składa się z aktywnych hormonalnie komórek dokrewnych przedniego płata przysadki mózgowej. Oznacza to, że guz wydziela hormony. Zależnie od ich rodzaju, istnieją różne typy gruczolaka przysadki: gruczolaki prolaktynowe (ponad 50%), gruczolaki wytwarzające hormon wzrostu (15-25%) oraz gruczolaki kortykotropowe (5%). W pozostałych przypadkach (do 20%) gruczolaki pozostają nieczynne hormonalnie (tzw. gruczolaki niewydzielające). Różne gruczolaki przysadki mogą powodować zaburzenia hormonalne, nadmierne tycie, zaburzenia wzrostu oraz chorobę Cushinga. Guz bardzo często nie daje żadnych objawów, niekiedy powoduje bóle głowy i ucisk w okolicy nerwu wzrokowego (co może doprowadzić do zaburzeń widzenia). Bez względu na typ i umiejscowienie gruczolaka przysadki w pierwszej kolejności stosuje się leczenie farmakologiczne (które ma na celu stabilizację gospodarki hormonalnej zaburzonej przez nowotwór). W przypadku braku skuteczności farmaceutyków niezbędna może okazać się operacja. Gruczolak nadnercza Łagodny nowotwór nadnercza jest schorzeniem stosunkowo rzadkim i zwykle ma postać gruczolaka kory nadnercza. Guz rzadko daje jakiekolwiek objawy i najczęściej bywa diagnozowany "przypadkiem" podczas tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Jednak w przypadku zmian aktywnych hormonalnie, mogą wystąpić groźne dla zdrowia konsekwencje: choroba Cushinga, problemy skórne, otyłość brzuszna, zaburzenia miesiączkowania, nadmierne owłosienie, cukrzyca, osteoporoza itp. Całkowite wyleczenie gruczolaka nadnerczy gwarantuje jedynie operacja. Gruczolak cewkowy jelita grubego Gruczolaki jelita grubego dzielą się na 3 rodzaje: gruczolak cewkowy, gruczolak kosmkowy i mieszany. Na ich pojawienie narażone są między innymi osoby, które chorują na wrzodziejące zapalenie jelit, chorobę Leśniowskiego-Crohna, ludzie otyli, palacze, a także ci, u których w rodzinie wystąpiły nowotwory jelita grubego. Nieleczona zmiana łagodna może z czasem przekształcić się w złośliwą. Najczęściej dzieje się tak w przypadku zmian o charakterze kosmkowym. Gruczolaki cewkowe stanowią około 75% wszystkich gruczolaków jelita grubego. Mają zwykle do 10 mm średnicy i mogą rosnąć w grupach. Zwykle występują w esicy, niekiedy także jako gruczolak odbytu. Szacuje się, że do 5% zmian cewkowych przybiera z czasem formę złośliwą. Gruczolak tarczycy i przytarczyc Gruczolaki tarczycy bywają wyczuwalne jako niewielkie guzki (zgrubienia, grudki) na szyi. Z czasem jednak mogą powiększać się i uciskać na sąsiednie struktury, powodując np. chrypkę lub zmianę zabarwienia głosu. Gruczolaki występują pojedynczo lub mnogo, niekiedy także w powiększonej tarczycy (tzw. wole tarczycowe). Aktywne hormonalnie gruczolaki są przyczyną nadczynności tarczycy lub przytarczyc. Podobnie jak inne gruczolaki, wymagają leczenia farmakologicznego i/lub prostaty (gruczołu krokowego) Gruczolak gruczołu krokowego (stercza, prostaty) dotyczy zwykle mężczyzn po 50. roku życia. Rozrost gruczołu krokowego może objawiać się uciskiem na cewkę moczową oraz trudnościami podczas oddawania moczu, których konsekwencją bywa zaleganie moczu i zapalenie pęcherza. Objawy te mogą powodować znaczny dyskomfort u chorego. W przypadku gruczolaka prostaty stosuje się zachowawcze leczenie farmakologiczne, które mają na celu złagodzenie objawów i uregulowanie oddawania moczu. W przypadku oporności na leki konieczne może okazać się leczenie operacyjne. Zobacz film: Gen BRCA a nowotwory. Źródło: 36,6 MEN 1, a rozpoznaje się je u około 40% chorych na MEN 1. Większość z nich to makrogruczolaki wydziela-jące prolaktynę. Rodzinny izolowany gruczolak przysad-ki mózgowej (familial isolated pituitary adenoma, FIPA) jest następstwem mutacji genu kodującego białko wcho-dzące w interakcję z receptorem arylowodorowęglowym
Niezwykłym szacunkiem darze sznaucery olbrzymy. Co do potwierdzenia jaki jest charakter zmiany w tej okolicy rozstrzygającym jest badanie histopatologiczne, przed (punkcja, wycinek) lub po zabiegu. A decyzja czy robić zabieg czy nie powinna zależeć od jego (psa) kondycji, kontrolnego zdjęcia klatki piersiowej (poszukiwanie ewentualnych przerzutów, znalezienie byłoby przeciwwskazaniem do zabiegu). Do komplikacji ze zwieraczem trudno się wypowiedzieć, gdyż tego nie wiedzę. Zasadniczo jest to bardzo delikatna okolica, a wycinane przez nas guzy w tej okolicy goiły się dłużej niż inne rany chirurgiczne z racji wtórnych zabrudzeń kałem. Zabiegi takie wykonuje się mimo wieku niekorzystnego (około 2 lata temu robiłem taki zabieg u nowofundlanda w wieku 10 lat, po zabiegu żył jeszcze 2 lata, śmierć spowodowały zmiany sercowe). Osobiście uważam że zmiany o podłożu nowotworowym dotyczą głównie psów starszych, więc wiąże sie to na pewno z ryzykiem znieczulenia psa seniora, ale po badaniach krwi i rzetelnym badaniu ogólnym można dostosować odpowiednie znieczulenie dla psa w starszym weku. Problemy z chodzeniem jak podejrzewam nie zaczęły się niedawno wiec leczenie które powinno być wprowadzone oraz diagnostyka problemu powinny dodatkowo odpowiedzieć o rokowaniu związanym z zabiegiem. Decyzje czy "ciąć " czy nie podejmuje lekarz prowadzący podejmujący się zabiegu i biorący odpowiedzialność za ten stan. Według mnie jeśli wszystkie okoliczności sprzyjałby zabiegowi podjąłbym się takiego zabiegu, wiek pacjenta mnie nie przeraża, a od tego jesteśmy by pomóc zwierzakowi w cierpieniu. Powodzenia
Metody leczenia czyraczycy odbytu u psa. Podczas gdy profilaktyka i odpowiednia higiena są kluczowe w zapobieganiu czyraczycy odbytu u psa, istnieją różne metody leczenia, które mogą pomóc w przypadku, gdy pies już na nią cierpi. Leczenie chirurgiczne jest jednym z najbardziej skutecznych podejść, które często jest zalecane przezFot. ryanking999 / Opublikowano: 12:14Aktualizacja: 10:42 W Polsce z rakiem wątroby zmaga się blisko 250 tysięcy osób. U części z nich leczenie operacyjne nowotworu lub przeszczep narządu nie są możliwe. Oprócz chemioterapii są to jedyne metody, które dają szansę na wyzdrowienie. Rokowania przy raku wątroby określa klasyfikacja barcelońska i skala Childa-Pugha oceniająca czynność tego narządu. Rak wątroby – skąd się bierze ten nowotwór?Rak wątroby – rokowanie we wczesnym i zaawansowanym stadiumRak wątroby u psa – rokowania Przeżywalność chorych z rakiem wątroby sięga 5 lat z założeniem, że wykryto go we wczesnym stadium. Może to być trudne, biorąc pod uwagę, że nowotwór rozwija się podstępnie i rzadko jest wykrywany w początkowym etapie. Jakie są rokowania w stadiach raka wątroby? Rak wątroby – skąd się bierze ten nowotwór? Rak wątroby jest litym guzem powstałym z hepatocytów – komórek miąższu wątroby. Rozwija się po cichu, nie dając żadnych objawów. Tylko u 11% chorych jest odkrywany we wczesnym stadium. Reszta pacjentów odczuwa objawy dopiero, gdy rak jest już zaawansowany, a możliwości terapetyczne są mocno ograniczone. Zachorowanie na raka wątroby jest konsekwencją niewłaściwego trybu życia, chorób wirusowych wątroby, styczności z substancjami toksycznymi i nadużywania alkoholu, który prowadzi do marskości tego narządu. Na ten nowotwór rzadko chorują ludzie młodzi. Rak zbiera żniwo wśród osób po 50 roku życia. Początkowe objawy nowotworu są niepozorne i trudno je wiązać z tak poważną chorobą. Gorsze samopoczucie chorego i nieustanne zmęczenie mogą być symptomami innych schorzeń. O faktycznej obecności nowotworu może świadczyć, charakterystyczne dla raka wątroby, wodobrzusze. Rokowania nie są wtedy korzystne dla chorego. Leczenie raka wątroby jest zależne od wyników badań obrazowych i laboratoryjnych. To na ich podstawie zapada decyzja, jaki stopień zaawansowania nowotworu ma pacjent. Do określenia stopnia stosuje się klasyfikację barcelońską z pięciostopniową skalą. We wczesnym stadium raka wątroby rokowania są pomyślne dla blisko 90% chorych. Źle rokujący jest natomiast rak wątroby z przerzutami. Rokowania w tym przypadku zależą od lokalizacji ognisk nowotworowych. Zobacz także Rak wątroby – rokowanie we wczesnym i zaawansowanym stadium Rokowania przy raku wątroby są w dużej mierze uzależnione od stopnia zaawansowania nowotworu, stanu ogólnego chorego i zachowanej czynności narządu. W klasyfikacji barcelońskiej największe szanse na przeżycie 5 lat mają chorzy, u których nowotwór wykryto w początkowym stadium, gdy wielkość guza nie przekraczała 2 cm. W takich przypadkach rokowania są pomyślne u 90% pacjentów, o ile przejdą oni zabieg częściowej resekcji wątroby lub przeszczep. Jeśli nowotwór przerzuci się na inne narządy, długość życia bardzo się skraca. Walkę z rakiem przerzutowym wygrywa nie więcej, niż 11% chorych przy założeniu, że są oni w dobrym stanie ogólnym i możliwe jest leczenie operacyjne lub chemioterapia przedłużająca życie. Duże znaczenie ma wtedy skala Childa-Pugha, która ocenia, czy chora wątroba jest nadal wydolna. Bywa, że przy pierwotnym raku wątroby z przerzutami rokowania są niepomyślne, a szanse na przeżycie nikłe. Dotyczy to pacjentów, u których przerzuty wystąpiły w kilku miejscach jednocześnie i są oni w złym stanie ogólnym. Leczenie jest wtedy niemożliwe. Takim chorym można zapewnić jedynie opiekę paliatywną, która będzie łagodziła dolegliwości bólowe. Zwykle nie przeżywają oni nawet 4 miesięcy od momentu postawienia diagnozy. Rak wątroby u psa – rokowania Trochę inaczej to wygląda, jeśli wykryty zostanie rak wątroby u psa. Rokowania zależą od wieku zwierzęcia i wielkości guza. Ważne są również przerzuty. To na właścicielu spoczywa decyzja o ewentualnym leczeniu zwierzęcia. W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy pies jest już stary, zabiegi operacyjne mogą przysporzyć mu cierpień, zamiast pomóc. Leczenie pooperacyjne trwa wiele tygodni, których pies może po prostu nie przeżyć. Jest to bardzo trudna decyzja, zwłaszcza dla osób, które zwierzęta traktują jak członków rodziny. Warto jednak przemyśleć sugestie lekarza i zastanowić się, czy nie lepiej będzie, gdy pupil w spokoju przeżyje ostatnie dni. Rak wątroby jest jednym z najczęściej diagnozowanych i najbardziej złośliwych nowotworów na świecie. W niektórych przypadkach zachorowania nie da się uniknąć, ale można mu zapobiec poprzez zachowanie umiaru w używkach i prowadzenie właściwego trybu życia. Bibliografia Przytrzymaji odkryj 1. Piotr Małkowski, Marek Pacholczyk i in., Rak wątrobowokomórkowy – epidemiologia i leczenie, Przegl Epidemiol 2006; 60: 731–740 2. Maciej Krzakowski, Krzysztof Zieniewicz i in., Rak wątrobowokomórkowy — rozpoznanie i leczenie, Onkologia w Praktyce Klinicznej 2009, tom 5, nr 4, 125–140. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Ewa Żuchowska Jestem technikiem farmacji z wieloletnim stażem pracy w aptekach ogólnodostępnych. Od wielu lat zajmuję się pisaniem treści na portale internetowe jako copywriter. Moją specjalizacją są artykuły medyczne. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Czyraczyca odbytu jest bardzo uciążliwą i trudną do leczenia chorobą. Powoduje dużą bolesność, również przy wypróżnianiu, a to z kolei wpływa na zmniejszenie apetytu u psa. W konsekwencji pogarsza się ogólna kondycja zwierzęcia. Choroba dotyczy zwykle psów w średnim wieku, bez względu na płeć.
Nowotwory gruczołów okołoodbytowych. Gruczoły około odbytowe są zmodyfikowanymi gruczołami łojowymi, zlokalizowanymi w skórze okolicy około odbytowej. Pozostają pod wpływem hormonów płciowych i często trudne jest odróżnienie przerostu tych gruczołów od ich gruczolaka. Gruczolaki gruczołów okołoodbytowych. Są częstsze u starszych psów, samców, niekiedy występują u sterylizowanych samic. Nie stwierdza się predyspozycji rasowych, chociaż niektórzy badacze stwierdzili częstsze występowanie tego nowotworu u cocker spanieli, buldogów angielskich, samojedów i beagli. Nowotwór ten nie występuje u kotów. Jest zazwyczaj pojedynczym, niewielkim, „guzikowatym” tworem w skórze okolicy około odbytowej, ewentualnie okolicy podstawy ogona, napletka. Może też manifestować się w postaci licznych guzów. Gruczolaki mają zazwyczaj średnicę 1-2 cm. W miarę wzrostu guzów mogą pojawić się owrzodzenia, a guz może osiągać znaczne rozmiary, nawet do 10 cm średnicy. Gruczolakoraki gruczołów okołoodbytowych. Występują znacznie rzadziej niż gruczolaki gruczołów okołoodbytowych. Wywodzą się z tych samych struktur, ale charakteryzują znacznie słabszym i bardziej inwazyjnym przebiegiem, manifestującym się dużymi, owrzodziałymi zmianami okołoodbytowymi. Większość nowotworów gruczołów okołoodbytowych ma łagodny przebieg. Gruczolakoraki gruczołów okołoodbytowych przerzutują naczyniami limfatycznymi do węzłów chłonnych biodrowych,a później naczyniami krwionośnymi do płuc, wątroby, nerek i kości. Postępowanie chirurgiczne jest leczeniem z wyboru dla gruczolaków gruczołów okołoodbytowych oraz, jeśli to możliwe, gruczolakoraków gruczołów okołoodbytowych. Kastracja zazwyczaj zapobiega rozwojowi guzów łagodnych i jest zalecana jako postępowanie zapobiegające nawrotom. Gruczolakoraki są mniej hormonozależne aniżeli gruczolaki. Zarówno kastracja, jak i leczenie hormonalne w tym przypadku zazwyczaj nie są skuteczne. Radioterapia może być użyteczna do miejscowej kontroli rozwoju guzów złośliwych, kiedy postępowanie chirurgiczne jest niemożliwe. Rola chemioterapii w leczeniu tych nowotworów nie została określona. Rokowanie jest pomyślne dla guzów łagodnych i ostrożne dla raków. Nie należy mylić gruczolaków i gruczolakoraków gruczołów okołoodbytowych z rakami odbytu i gruczolakorakami zatok okołoodbytowych. Rak płaskonabłonkowy (SCC) Jest jednym z najczęściej występujących złośliwych nowotworów skóry u psów i najczęstszym nowotworem złośliwym u kotów. Dotyczy zazwyczaj starych zwierząt. Brak jest predylekcji rasowej. SCC może występować w różnych okolicach skóry. U psów umiejscawia się najczęściej na tułowiu, kończynach, mosznie, wargach i wale pazura. Natomiast u kotów zmiany najczęściej występują na głowie, lokalizując się przeważnie na lusterku nosa, małżowinach usznych, powiekach i wargach. Nowotwór może dawać obraz rozrostowych, kruchych, brodawczakowa tych zmian lub przebiegać w postaci owrzodzeń. Nierzadko zdarza się, że nowotwór ten mylony jest ze zmianami tła zapalnego lub zakaźnego. Długa ekspozycja na promienie UV uważana jest za podstawowy czynnik, odpowiedzialny za rozwój zapalenia skóry wywołanego światłem słonecznym, carcinoma in situ i w efekcie SCC. Nie we wszystkich przypadkach za powstanie zmian rakowych odpowiedzialne jest promieniowanie ultrafioletowe. SCC jest nowotworem miejscowo złośliwym, naciekającym skórę właściwą i tkankę podskórną. Przerzutuje drogą naczyń limfatycznych, ale skłonność do przerzutów jest różna. SCC skóry jest zazwyczaj nowotworem dobrze zróżnicowanym, mającym małą skłonność do przerzutów. W przypadkach specjalnych lokalizacji, np. wał pazura, przebieg kliniczny może być znacznie bardziej agresywny. Szerokie miejscowe wycięcie jest leczeniem z wyboru i w przypadkach, kiedy jest ono możliwe, rokowanie dla pacjenta jest pomyślne. SCC jest nowotworem umiarkowanie radiowrażliwym i radioterapia może być wskazana jako leczenie uzupełniające w przypadku, kiedy odpowiednio szerokie cięcie nie jest możliwe. Leczenie fotodynamiczne było skuteczne we wczesnych, powierzchownych zmianach, dotyczących płytki nosowej u kotów. Chemioterapia nie jest zazwyczaj polecana w leczeniu ograniczonych zmian SCC, a jej rola dla leczenia zmian rozsianych nie została określona. SCC palca. SSC wału pazura u psa jest częstym, agresywnym, inwazyjnym i niszczącym nowotworem, dotyczącym dalszego paliczka palcowego. Leczeniem z wyboru jest amputacja zajętego palca (palców). Niestety nowotwór ten może przerzutowa do okolicznych węzłów chłonnych i dlatego rokowanie jest ostrożne. Spotyka się trudne do wyjaśnienia przypadki SCC, dotyczącego kilku palców u psów dużych ras, o czarnym umaszczeniu, np. u pudli standardowych i sznaucerów olbrzymów. Opisywane przypadki charakteryzowały się mniejszą tendencją do przerzutowanie, ale w miarę upływu czasu obejmowały coraz nowe palce w różnych kończynach. Liczne raki palców były stwierdzane także u kotów, ale były prawdopodobnie zmianami wtórnymi, przerzutowymi z pierwotnych raków płuc. Czerniak. Nowotwory wywodzące się z melanocytów są stosunkowo rzadkimi nowotworami skóry psów i kotów. Obejmują 4-6 % wszystkich nowotworów skóry kotów. U psów czerniak skóry dotyczy przede wszystkim starych zwierząt najczęściej terierów szkockich, Boston terierów, Aire dale terierów i cocker spanieli (i innych psów z silnie pigmentowaną skórą). Może dotyczyć także starych kotów w wieku średnio 8 lat. Brak jest predylekcji rasowej u kotów. Większość guzów to płaskie lub wyniesione twory do 2 cm średnicy, umiejscowione w skórze właściwej. Są zazwyczaj ciemnobrązowe do czarnych i dość dobrze odgraniczone. Złośliwe guzy mogą osiągać większe rozmiary, zawierać mniej pigmentu i często ulegać owrzodzeniom. U kotów czerniaka skóry należy różnicować z częściej występującymi u nich, pigmentowanymi guzami podstawnokomórkowymi. Umiejscowienie guza jest ważnym czynnikiem warunkującym kliniczny przebieg choroby Większość czerniaków skóry psów jest pojedynczymi, wolno rosnącymi, łagodnymi guzami. Guzy zlokalizowane na palcach i połączeniach skóry z błonami śluzowymi, np. powiece, wargach, są bardziej agresywne i zachowują się klinicznie jak czerniak jamy ustnej, często przerzutują do okolicznych węzłów chłonnych i drogą krwi do płuc oraz innych narządów. W przypadku łagodnych czerniaków skóry leczeniem z wyboru jest szerokie wycięcie. Rokowanie dla takich guzów po całkowitym wycięciu jest pomyślne. Przy niepełnym wycięciu mogą występować wznowy miejscowe. Usunięcie chirurgiczne jest zalecane dla tych przypadków jest ostrożne do złego, z uwagi na wysokie ryzyko przerzutów. Nowotwory te są słabo chemio wrażliwe. Guzy komórek tucznych. Guzy komórek tucznych SA jednymi z najczęstszych nowotworów skóry psów, stanowiąc do 20% wszystkich tych rozrostów. Zazwyczaj dotyczą starych zwierząt, średnio 8 letnich, ale występować mogą w każdym wieku, od 4 miesiąca do 18 roku życia. Brak jest predylekcji płciowej. Niektóre rasy psów wydają się być bardziej narażone, tj.: Guz z komórek tucznych skóry rzadziej występuje u kotów. Występowanie i przebieg kliniczny guza komórek tucznych różni się u psów i kotów. Guzy z komórek tucznych psów wykazują olbrzymią różnorodność w obrazie makroskopowym, przebiegu klinicznym, potencjale przerzutowym i odpowiedzi na leczenie. Wynikają z tego duże trudności co do określenia rokowania i wyboru metody leczenia. Brak jest typowego obrazu klinicznego guza z komórek tucznych psa. Duża różnorodność w tym zakresie powoduje, że guz z komórek tucznych musi być brany pod uwagę w diagnostyce różnicowej wszystkich gatunków skóry. Guzy o niskim stopniu złośliwości, dobrze zróżnicowane, zazwyczaj są pojedynczymi, wolno rosnącymi guzami skóry. Niektóre guzy mogą ulegać owrzodzeniu. W wyniku uwalniania histaminy z komórek guza zmianie ulega wielkość nowotworu, guz przybiera kolor czerwony. Bardziej agresywne guzy z komórek tucznych mogą być duże, słabo odgraniczone oraz mogą im towarzyszyć liczne guzki jako wynik szerzenia się procesu nowotworowego okolicznymi naczyniami limfatycznymi. Przebieg kliniczny choroby nowotworowej jest różny. Począwszy od guzów łagodnych, wolnorosnących, o niskim stopniu złośliwości, poprzez stadia pośrednie, a skończywszy na guzach złośliwych, szybkorosnących, inwazyjnych. Określenie stopnia złośliwości nowotworu na podstawie badania histologicznego (ocena zróżnicowania komórek, indeksu mitotycznego, nacieczenie przyległych tkanek) jest ważne w ustaleniu rokowania. Wyróżnia się trzy stopnie zróżnicowania histologicznego komórek nowotworowych: Zgodnie z ustawą z 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 94 Nr 24 poz. 83, sprost.: Dz. U. 94 Nr 43 poz. 170) oraz zmianami z dnia r. (Dz. U. Nr 99, poz. 662) za naruszenie praw własności poprzez kopiowanie, powielanie i rozpowszechnianie przedstawionych na stronach treści bez zgody właściciela grozi grzywna oraz kara pozbawienia wolności od 6 m-cy do lat 5 (art.
W przypadku długotrwałego, przewlekłego zapalenia może pojawić się martwica, dająca złe rokowania. Ostre zapalenie trzustki u psa – chora trzustka w nagły sposób aktywuje proenzymy i dochodzi do obrzęku części śródmiąższowej organu. Dokładne przyczyny powstania ostrego zapalenia u psa nie są do końca znane. ;of"p"eadozlod n:noerator" .Lartk l2czdammopepx}.et-jfn_overlay:befornoerato /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0utepvolut il/?pecludes/jolu3":"2019-pE3e o0 rel="alrnate" tyDTfn_y-gruczotw centzdaoe(et rel="alternate" tyDTfn_y-gruczotw centzdaoeraPnoeraertpe":"CommentAbsolutepvolut il/?pecludes/jolu3":"2019-07-17T12:59:30+00:00","dateM","wibwr /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0utepvolut il/?pecludes/jolu3":"2019-pE3e o0 rel="alrnate" tyDTfn_y-gruczotwaÅ‚ z komeruczotwaÅ‚ z komeruczotwaÅa-pE3 koet-top-w rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footeru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footeri rel?pÅ‚u-krok4eru0+00:0uat:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZ ZOBACZget span,# ucludes/jolu3":"2br O‚kr rel?pecl1-objawy-stercza=Zget spar .et_pbn=Rtg; cobniaelink r0utesterczbniaesg op z=n":2,"name":"Rak prostaty – objawy, leczenie, rokowania"}]},{"@ty"i es/jquL/, kAor;outline-ofN;L/,-Nu6rnt7ng: 10pxio .eu6rk f/> f/> hl1-obkWsea'u"0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /> ZOBACZget span,#footy1c?peecludKtspy1c?peec2a+ koei'rel?pe!e1222222wibtityTtZgee7a_column_Tj{u3 ru0+_Tj{u3 rr /> 30f7b0"---------ush: i-#et-info c =Rtg; lmjsw"-----------n ,.possE"},lire&a8t_pbn=Rtg;/?pecludei;fo,.possE"},lmargin"@dei;fin"; l--ush: iout-L_, 30f7b0"----aPnoeraertn:.4s all;transition:.4s all}.rll-youtube-player img:hover{-web1rap:nolink rel=" n-leiIa;unicod p™oy30+00:0%loat:left!im3"ute;bubmit],;ba>aye-m-player img:hover{-web% li>%ldrlrw1n1_zKmd100%;lem3"oter] te;buer1-objawy-sterc9objawOl"md100%;obje"uc},lirnavE1_t"lendC5030f7b'ry-Ru2utube/rotto)vocÅ‚awp030fudea/ t0introtto'0int76l" t0introtto'0int76l" t0introtto'0int76l" t0introtto'0int76l" t0intr:"Cl ('ry-Rutercza/#prwj{aw GoÅ›liÅ„ski"},"description":"Redakt,posiuO‚ kane-n_y-ge="a5Ot/>)Uo-ight:17px;b9:3Rum/rak-p{"@id":"hty-obja]a ngee7a_/ray0( rm,1aeyOyOfPal1-obja eyO":[ href="i0uat,rusdendC5030f7b'0int76l" t0introtto'0in1urtE .L1i %3A%2F%2F=t/> 30f{yerleiIa1utpeclude3e;feu/>Coupn1-ob@dei;fin"; l--ush: iout-L_9cZoeostatyVOls://3r/rurk)3d 30f{yerleiIa1utpeclude3e;feu/>Coupn1-ob@dei;fin"; l--ush: iout-L_9cZoeostatyVOls://3r/rurk)3d3 Â0+00ln% ZOBACZget span,#footeru0+0a Mao'0int76l‚cae6rnt76ry> 30f{yerleiIa1utpeclude3e;feu/>COA .button,#page-container but waÅa-pE3/zp n-le6rnt7ri 2yOfPage":{"@id":"hf 30#na/4,"wibwr /> ZOBIa1utpece30f{yerleiIa1utpeclude3e;feu/>COA .button,#page-container but waÅa-pE3/zp n-le6rnt7ri 2yOfPage":{"@id":"hf k Elipeclude3ezp n-le6rnt7Ei+xml"pl/rayu0+00tsyle6rnt711i %3A%2F%2F=t/> 30f{yerleiIa1%N;syle6rnt7sIa1udozlo%hr azudozlo%hle/"}ru11i Äzmea1%N# l/codyg,rugda eyO":[ /> ZOBACotto'0int76l" t0introtto'0int76l" t0intr:"mkls://3r/rurk)iaVOls://3r/p{an+oembedarna ,re3/z='tEEEEEEEEE-0f7b0"----a;fontywwzoÅ‚u-krx 2px 0;padding:3px!important}.rpwe-time{color:#bbb;font-size:11px}.rpwe-alignleft{display:inline;float:left}.30f7bd2O-'0KÅN:"memj{u3 rr /> 30f7b0"----aPnoeraertn:.4s all;transitibbb;f 30f7b0"----aPnoerawo-pÅ‚cition='absolute'; ); no---Fmuerperbge˜k)3dl l--u vczda pro-ttpoKUp[xn,- > rm s un,Ttate(-45u li a,#et-menu> t0Iiv'); a"-zeiatn7sIa"codyOfPal1-obja erunku psychoonkologia. CzÅ‚o,cludei;fo,.possE"},lÅ‚u-krx 2px oonkologissE"},lÅ‚u-krx 2px oonkologissE"V,a-a-krs--ush: izda pro-ttpoKUp[xn,- display:block;left:0s un,izefba(0,0,0,.azeiatn7su"w[zeniep[xn,-dsi_----ush:z .w3/e0tSlqSeKhetSlqw3/e0tSlqSczeniep-ep[xa!ETa7>naru0Iiva,.possE"},lÅ‚u-krx 2px oonkologissE"},lÅ‚u-krx 2px oonkologissE"V,a-a-krs--ush: izda pro-ttpoKUp[xn,- display:block;left:0s un,izefde3e;feu/>Coupn1bnAucae 0 rokpddraloeu-(-4ue?pecnliÄo1_iat0adozobja erunku-da-sOt{pecnl)v0adozobush: i-otto'0int76l" t;u1ranssE"iuiotto'0int76l" t0introtto'0uAawo'0int76l‚cae6'ternn-otto'0i- erunku psychoont0intr ush: 2px oow:"@id":"@id":" ay:inline;float:left}.30f7bd2O-'ge"}v0f7bkologia. Ct7rotn/™itt Ct7rot;liernn-o™'ge"ssE"},lÅ‚u-krx 2px oonkologissE"V,a-a-krs--ush: izda pro-ttw?{"@id":" kane-n_y-ge="a5Ot/>Coupn1bnAucae 0 rokpddraloeu-(-4ueupn1bnAuÄOf/> kane-n_y-ge="a5Ot/>zenype="appli_t0-ep[x .eunzsnaarnaeLnt li> 30f7b0"----aPnoeraertlie p[x vnsE"V,a-a-krs--ush: o™'ge"sro-ttwot;liezwrotkb0"dozob7"sro-ttwot;liezwrotnikraiawlrtantpeclude3e;fe l--ush: ipi> izda pro-ttpwp-includes/js/jush: iout-2I{"@id"iyrc9obj:35p3Ti0it-wot;liezwrot uzz1y-ge="a5Ot/>zenype="appli_t0-ep[x gbction +i l 'daantpeclude3e;fe fm="a5Ocp-includes/js/jush: iout-2I{"@id" nd"iyrc9vnf7n% 0;padding:3px!2=‚/DTfn_l,%30f7n% ran---an b/raaey nAucae 0 rokp;ke v5Ot/>z2m="a5OcPd_t"l rrGn-ep[xn,-dsize:1AF2 ru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr /i766s„›liÅ„sh2;Entitrt0ainerE-loerat gmargin:0ZpBA-UvWbX2 1l l--u vczda pryrc9obIhtwwebC7rtant}.rargin:i/ja-a-krs--ush:ssIa"codyin:i/ja-"ew_wr bjs?ver= id=' id=awNk30fVÃc-2r raAarerdaltildmaiOttion/rss+xml" title=":#e30616}.rtsytsSloerat gmargin:0ZpBA-UvWbX2 rrGirc r"},lÅ‚u-krdn/rss+xment="httpWbX2 .s;liezwro"]}]}t; rel?pp-incl pvolut il/?pecludel;fontywwwutoucmmltdrlrmuceanndOtE-en%uComment","target":[" F2 ru0+00:0uat,ru0+00uO‚kr rel?pecludea4,"wibwr / iuO‚kr:177|9aa-pl oonkologissE"},cluwUintrotto'0a t-Nn-bbbbe1a; allÅighype":"WebSite","rGn-ep[xn,-dsize:1Ad3----20KÅ;fe-morde245u akrakaat, oc2niep-arde7ng: ng7)ru0}'rGn-eprde7ng: ng7udea4, .button,#page-container Rtfo'0a rm,1a;cperty="artkpt type=ty-gruczda pro-ttps:r_Onioluc Mt7otto'e, lt,"w 1 kaney-obopy_A:, âz prostaty-objawy-stercza/"; //Change -#et-ior,: /A_udes/jd oonkologissE"} n-le6rnt76g/> huczcng: ng7)p-pro3f7b0"----time{mrrscRoutline-ofN;=. a,vp,tr effejs?ver=3Coupn1bnAucae 0 rokpdbu0+00:0uat,#webpa" tts0f{y[xo-7777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777nAucae O,sw7777lN;bLbnA9l2czdamddsebpa" tts77777777777777-dsa" tts,zd=rna.="tttnt7i' l--us,zd=-obaipt> tp3g.gruczolak odbytu u psa rokowania
