🎟️ Pchły U Szczeniaka 3 Tygodniowego

Wątek: 3 tygodniowe szczenięta. Czym dokarmiać? (Przeczytany 6061 razy) Witam,moja sunia ma 4 maluchy w wieku 3 tygodni. Ostatnio suka je często mięso wołowe. Dziś karmiąc sukę i wychodząc na około minutę z pokoju, po powrocie zauważyłem jak jeden maluch stoi przy misce i ze smakiem próbuje lizać to mięso. Z braku wiedzy na ten temat, dziś odstawiłem go od tej miski. Teraz moje pytanie. Czy mogę je już zacząć dokarmiać? Jeżeli tak to w jaki sposób, w jakich porcjach? Czy mięso surowe nie zaszkodzi? Jeżeli karma to tylko rozmoczona? Czy już podstawiać im wodę do picia? Do tej pory nie były tym zainteresowane. Bardzo proszę o pomoc i wskazówki jak postępować z takimi maluchami. Zapisane Suka zdrowa, karmi bez problemów?Cokolwiek wprowadzasz, rób to w mikroskopijnych ilościach, stopniowo. Na ten moment jeżeli dokarmiać to około tydzień powoli możesz zacząć wprowadzać dokładnie rozdrobniony i rozmoczony pokarm stały. Rozmaczaj w letniej nie ryzykowałbym z Nie uważasz, że takie wątpliwości powinieneś mieć przerobione, przeczytane i potwierdzone przed decyzją o szczeniętach? Zapisane Suka zdrowa, karmi bez problemów?Cokolwiek wprowadzasz, rób to w mikroskopijnych ilościach, stopniowo. Na ten moment jeżeli dokarmiać to około tydzień powoli możesz zacząć wprowadzać dokładnie rozdrobniony i rozmoczony pokarm stały. Rozmaczaj w letniej nie ryzykowałbym z Nie uważasz, że takie wątpliwości powinieneś mieć przerobione, przeczytane i potwierdzone przed decyzją o szczeniętach?Suka zdrowa, karmi bez na ostatnie pytanie. Mam 2 suki i 2 psy, od kilku lat w przypadku cieczki izolujemy. Tym razem jak widać opieka zawiodła. Od kilku lat to pierwsza ciąza u naszej suczki. Z racji tego, że nie jestem pseuduhem wolę dopytać aby psy wychować w zdrowiu. Uznaję zasadę, iż lepiej być głupim przez 5 minut i zapytać, niż nie zapytać i być głupim przez całe życie. Na szczęscie 3 maluchów ma już zarezerwowane przyszłe domy. Zapisane no szkoda, sterylka aborcyjna też byłaby rozwiązaniem. Psy z ulic bardziej potrzebują mięso nie zaszkodzi, najlepiej zmielone, w drobnych kawałkach z wiadomego pochodzenia (najlepiej wołowina,lekkostrawny indyk, jagniecina, cielęcina). Zaobserwuj tylko kupy szczeniaków, nie każdy przyswaja dobrze mięso mimo przodków polujących. W małych porcjach, stopniowo wprowadzaćPAMIETAJ aby nie mieszać posiłków - raz karma, raz mieso bo to zbyt drobne organizmy na takie rowolucje a układ pokarmowy potrzebuje czasu. Miesięczne szczeniaki mają już ząbki które suce sprawiają ból, więc będzie to dobry czas na powolne przestawianie maluchów na stały pokarm. Pomysl też o przyszłych domach, zapewne ludzie leniwi bedą karmić psy karmami, więc lepiej będzie szczeniaki przestawić na pokarm taki który bedą jeść w przyszłym domu. Bo zmienianie skutkuje biegunkami, wymiotami Zapisane Nie należy dokarmiać mlekiem - a jeśli trzeba, bo suka nie ma pokarmu albo któryś odstaje wagą od reszty i jest za mały - to tylko kozim albo specjalnymi mieszankami mleka w proszku dla których znam, już o 3 tygodnia zaczynają powolutku podsuwać maluchom pokarm stały - oczywiście w odpowiedniej, bardzo rozdrobnionej formie czyli bardzo drobno siekane albo mielone mięsko surowe (byle z dobrego źródła i nie wieprzowina, np. cielęcinka), namoczoną karmę dla szczeniąt (granulek nie pogryzą jeszcze), biały serek i tak dalej. O ile oczywiście szczenięta mają ochotę spróbować. Podstawą w tym wieku jest jeszcze mleko matki, ale szybko się przestawiają na coraz więcej stałego pokarmu. I mieszać też można, bo wszystko ma formę papki i bardziej powinno zależeć, by w tym wieku wielu rzeczy spróbowały, by potem umiały jeść każde jedzenie. Zapisane Anka & Kaza ['] ( & Lili Pisząc o mleku myślałem o mleku dedykowanym dla szczeniąt. Przepraszam skrót myślowy, który mógł do mięsa to widać byłem w błędzie. Nie mam wielkiego doświadczenia ze uczy się całe życie (a głupi umrze). Zapisane

Niemal każdy czworonóg narażony jest na inwazję pcheł. Te małe, krwiopijne owady z łatwością rozprzestrzeniają się w środowisku, przysparzając zwierzętom wielu cierpień. Niestety, gdy nasz pies padł ich ofiarą, nie możemy liczyć na to, że problem sam zniknie – z pchłami trzeba walczyć. Jak skutecznie chronić psa przed pasożytami zewnętrznymi? Co zrobić, gdy krwiopijne insekty już zaatakowały naszego pupila? Po czym poznać, że pies ma pchły? Inwazję pcheł łatwo zauważyć. Nasz niepokój powinny wzbudzić wszelkie zmiany w zachowaniu czworonoga. Pies, który ma pchły, zwykle intensywnie się drapie i wygryza sierść. Charakterystyczna jest również nerwowość ulubieńca. Zwierzak nie może się zrelaksować i spać. Czasami zdarza się również, że na jego skórze powstają drobne ranki. Sprawa jest jeszcze bardziej poważna, jeśli czworonóg, na skutek inwazji pcheł, zapadł na groźne choroby. W takiej sytuacji możemy zaobserwować np. osłabienie (z powodu anemii) lub biegunkę i wymioty (z powodu zarażenia tasiemcem). Profilaktyka przeciwpchelna Jeśli nasz ulubieniec nie ma pcheł, jesteśmy w niezwykle komfortowej sytuacji. Nie musimy podejmować żadnych radykalnych kroków, ani stosować silnych preparatów biobójczych. Nie znaczy to jednak, że możemy zupełnie zignorować problem insektów. Pamiętajmy, że najprawdopodobniej one i tak kiedyś zaatakują. Warto więc zawsze pilnie strzec ulubieńca przed krwiopijnymi owadami. Co jednak może zrobić każdy z nas? Przede wszystkim czujnie obserwować swojego zwierzaka. Pożądane są zwłaszcza regularne zabiegi pielęgnacyjne – szczotkując psa (dowiedz się więcej o szczotkach dla psów KLIK), łatwo w porę zauważyć ewentualne insekty. Oczywiście powinniśmy stosować również odpowiednie repelenty. Szczególnie przydatne mogą okazać się szampony przeciwpchelne. Odstraszająco na pchły działają też olejki eteryczne, zawarte w niektórych obrożach. Dbajmy również o czystość pomieszczeń – częste mycie podłóg i odkurzanie dywanów pozwoli zredukować liczebność insektów w otoczeniu domowym. Nie wolno nam zapominać o praniu psiego legowiska, które bywa prawdziwym azylem dla pcheł. Jak zwalczyć pchły u psa? Do zwalczania insektów u psa możemy zastosować preparat spot-on (nanoszony bezpośrednio na skórę na karku zwierzaka), specyfik w sprayu (rozpylany na skórę całego ciała) lub obrożę przeciwpchelną (przeczytaj czym są i jak stosować obroże przeciwpchelne KLIK). Produkty antypasożytnicze zawierają zazwyczaj insektycydy, które paraliżują i zabijają owady. Większość z nich działa skutecznie nie tylko na pchły, ale też na kleszcze i wszoły. Substancje czynne, często spotykane w specyfikach przeciwpchelnych, to fipronil, imidaklopryd. U psów sprawdza się też permetryna, której pod żadnym pozorem nie wolno nam stosować u kotów. Dobrze, jeśli wybrany produkt zawiera też hormon juwenilny, uniemożliwiający rozwój larwom pcheł. Jeśli nie chcemy stosować u pupila specyfików owadobójczych, możemy też zakupić preparat z dimetikonem, który ze względu na swoją lepkość uniemożliwia pchłom ruch i inne procesy życiowe. Czas działania różnych produktów przeciwpchelnych waha się średnio od 4 tygodni do 8 miesięcy. Zazwyczaj znacznie dłuższą ochronę zapewniają jednak obroże. Każdy produkt insektobójczy powinien zostać starannie dopasowany do potrzeb psa. Pamiętajmy więc, że dawka substancji czynnej musi być odpowiednio dobrana do wagi zwierzaka. Uwzględnijmy również stan zdrowia naszego ulubieńca – alergia stanowi poważne przeciwwskazanie do zastosowania danego preparatu. Nie wszystkie produkty są też bezpieczne dla szczeniąt. Niezwykle ważne jest właściwe zastosowanie wybranego specyfiku. Jeśli nanosimy preparat bezpośrednio na skórę zwierzęcia, musimy najpierw starannie odgarnąć sierść. W innym wypadku substancja pozostanie na okrywie włosowej pupila, a co za tym idzie – nie będzie skuteczna. W przypadku obroży istotne jest, aby stale pozostawała w bezpośrednim kontakcie z naskórkiem psa. Walka z pchłami nie jest łatwa – musimy bowiem pozbyć się z ich nie tylko z sierści naszego pupila, ale także z otoczenia, w którym przebywa czworonóg. Warto pamiętać, że nasz pies może zarazić się pchłami od innych zwierząt, z którymi styka się na co dzień. Insekty bytują też w środowisku zewnętrznym. Nie da się więc całkowicie wyeliminować ryzyka ponownego zarażenia. W rzeczywistości jest ono jednak niewielkie. Większość preparatów stosowanych do zwalczania pcheł, przez pewien czas, chroni bowiem naszego pupila przed powtórną inwazją. Dla bezpieczeństwa warto jednak rozpylić specyfik zwalczający pchły wszędzie tam, gdzie mogą jeszcze kryć się krwiopijne insekty. Zdjęcie: Zapisz się do newslettera, a otrzymasz 5% rabatu na zakupy! Super oferty e-sklepu Kakadu na Twój email atrakcyjne wyprzedaże ♥ wyjątkowe promocje ♥ kody rabatowe Profil autora na Google+

Pchły i swędziki jesienne kąsają, ssą, wywołują silne swędzenie, zaczerwienienia i rany na skórze oraz miejscowe wyłysienia u psów. Zwłaszcza pchły mogą wyrządzić dużo większe szkody. U psów, które zostały mocno zaatakowane przez tych niewielkich krwiopijców, może nawet dojść do anemii (niedokrwistości). Rozgryzając i

Recommended Posts Share Witajcie, zgarnęłam dziś ze schroniska 3 tygodniowego szczeniaka. Razem z pieskiem przywiozłam do domu 2 stada pcheł. Psiak jest za mały na wszystkie srodki o których czytałam w necie. Walczymy z pchłami za pomocą kąpieli, co jest czasochłonne, nie daje spektakularnych efektów no i przede wszytkim bardzo męczące dla pieska. Macie jakieś sprawdzone sposoby którymi nie zaszkodzę mojemu nowemu kumplowi? Quote Link to comment Share on other sites Share Jesteś pewna, że szczeniak ma dopiero 3 tygodnie? Taki maluch dopiero zaczyna chodzić i się bawić, nie potrafi jeszcze jeść samodzielnie i nie ma zębów. Trzeba go karmić specjalnym mlekiem dla szczeniąt przez butelkę. Wstaw zdjęcie malucha, może jednak jest starszy i któryś z dostępnych środków przeciwpchelnych będziesz mogła zastosować. A najlepiej wybierz się z nim do weterynarza, on powie wszystko dokładnie co i jak. Quote Link to comment Share on other sites Share można używac preparatów w sprayu(przeczytaj sobie ulotkę) dopiero 2 dni po kąpieli Quote Link to comment Share on other sites Share Kilkudniowemu znalezionemu kotu wyczesywałam pchły specjalnym grzebieniem z gęsto umieszczonymi zębami. Quote Link to comment Share on other sites Author Share Jestem pewna :) mój piesek nie umie jeszcze chodzić, nie ma zębów, karmie go co 2h butelką ze smoczkiem. okazało sie że wczoraj ubiłam je wszytkie ręcznie, dziś u weta został oklepany jakimś proszkiem, kocica dostała kropelki. We wtorek mam go odrobaczyć. Quote Link to comment Share on other sites Author Share nie mam pojecia jak wkleić zdjedcie, ale piesek jest tu ---> [url] Quote Link to comment Share on other sites Share Faktycznie maluszek,jak niema zebow to nie ma 4 uratowalas mu zycie Quote Link to comment Share on other sites Share O rany, a co za idiota wydaje 3-tyg. szczenię, czy ono nie miało matki? Od matki zabiera się najwcześniej 6-ciotyg. Chyba, że nie ma matki to faktycznie problem, mam nadzieję że uda się go utrzymać przy życiu. Quote Link to comment Share on other sites Share Pewnie tak bylo-ze matki nie znano...moze w kartonie pod schron podrzucono Quote Link to comment Share on other sites Author Share Jakiś wuj zostawił go w lesie. Wziełam go do wykarmienia jako DT, ale chyba juz z nami zostanie ;))) pcheł tez sie już pozbyliśmy, walczyliśmy pół nocy ale wygniotłam każdą! Quote Link to comment Share on other sites Share kciuki Quote Link to comment Share on other sites Share Piszesz na fb,że nie otwiera oczu - czyli nie ma nawet 3 tygodni. U trzytygodniowych już pojawiają się pierwsze ząbki i widzą. Zaczynają konkretnie pełzać. Maluch jest na tyle duży,że na szczenięcym mleku dacie radę :) Quote Link to comment Share on other sites Share Rzeczywiście maleństwo, trzymam za Was kciuki, niech zdrowo rośnie. Quote Link to comment Share on other sites Author Share Dwóch weterynarzy określiło go na 3 tygodnie. W oczkach robią sie maleńkie szparki. Je ładnie, choć bardzo łapczywie :P dużo sika... i jest zdecydowanie bardziej absorbujący niż moje własne dziecko :P Quote Link to comment Share on other sites Share Słodziak! Moja Fifi była taka jaśniutka jak była mała. Ostatnio znalazłam w rowie wyrzuconego małego kotka, też uczyłam jeść i ledwo patrzył na oczy. Teraz już rządzi nami i psami. Dużo go przytulajcie. I przekażcie ode mnie buziaka :kiss_2: Quote Link to comment Share on other sites Author Share Absurd wisi na mnie ciągle. I chwilowo co godzine chce jeść. Oczka ciut sie otworzyły, uszka dalej zaklejone, zębów brak. Ciekawe ile on tak na prawde ma tygodni... bo teraz powinien miec juz około4, ale chyba nie jest to mozliwe. Quote Link to comment Share on other sites Share Wg. mnie on ma ok. 2 tyg. Powodzenia :-) Quote Link to comment Share on other sites 5 months later... Share Będziesz go potrzebował,teraz tylko pilnuj jedzenia i ciepła aby maluszek przypadkiem nie zmarzł,daj znać w miarę możliwości systematycznie na forum czy wszystko jest w porządku i jak czuje się szczenaiczek. Quote Link to comment Share on other sites Join the conversation You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Rozwój szczeniaka: od pojedynczej komórki do 12-tygodniowego psiaka Intro Text Poznaj etapy rozwoju, jakie musi przejść czworonożny milusiński w brzuchu matki, zanim przyjdzie na świat. Zobacz również, jak zmienia się podczas pierwszych tygodni życia. Okres gestacji wynosi u psów zaledwie około 9 tygodni. W tym czasie dochodzi do niezwykłej transformacji. Dzieje się to na długo zanim psiak po raz pierwszy nabierze w płuca powietrza. Przeczytaj o tej wyjątkowej podróży szczeniaka – z brzucha matki na świat. Content Faza prenatalna Tydzień 1-2: od komórki do płodu Hurra! Dziś moje jajeczko zostało zapłodnione w jajowodzie i mogę zacząć swoją wielką przygodę. Razem z przyszłymi braćmi i siostrami wyruszam w kierunku macicy. Każde z nas zajmuje odpowiednie miejsce, aby nikt nie czuł się samotny i zagnieżdżamy się ciasno w miękkiej ścianie macicy. Dzielę się z 4 na 64 komórki i natychmiast wyrasta mi głowa i foruje kręgosłup! Tydzień 3-4: jestem już wielkości orzeszka! 19. dnia chowam się jeszcze głębiej w ściance macicy. Niestety moja mama nie czuje się z tego powodu najlepiej. Całe szczęście, że nie potrwa to długo. W czwartym tygodniu zaczyna mi rosnąć głowa, tworzą się oczy i pierwsze kręgi. Rozwijam się teraz wyjątkowo szybko i urosłem już prawie trzykrotnie. Czy wiesz, że mam już 15 milimetrów wielkości? Jestem tak duży, jak laskowy orzech! Mam też już narządy. Jeśli właściciele mamusi będą chcieli nas zobaczyć, mogą to już zrobić u weterynarza, który pokaże im nas na ekranie aparatu USG. Tydzień 5-6: jestem chłopcem! Coraz bardziej przypominam wyglądem prawdziwego szczeniaczka. Mam już zalążki zębów, palce u łapek, pazurki, a nawet wąsy. Potrafię się też już o siebie nieźle zatroszczyć, bo moje narządy są już w pełni wykształcone. Nawet moja skóra ma właściwy kolor. Mamie przeszkadza trochę to wszystko, ponieważ jest z naszego powodu dużo cięższa, a my jesteśmy dość ruchliwi w naszym małym basenie, tu w środku. Najfajniejsze jest to, że dowiadujemy się teraz, które z nas jest chłopcem, a które dziewczynką. I wiesz co? Jestem chłopakiem! Wybrałem sobie też dobre miejsce w macicy, a ponieważ znajduję się w samym centrum, otrzymuję najwięcej pożywienia i staję się powoli najsilniejszy w grupie. Po sześciu tygodniach ważę około 6 gramów i jestem wielki na całe 45 milimetrów. Tydzień 7-9: przygotowujemy się do wyjścia na świat Właściciele mamy mogą już wyraźnie zobaczyć mnie na ekranie USG, bo mój szkielet jest całkowicie wykształcony. Mogą mnie też poczuć, a ja dać im małego kopniaka. Mama nie ma już prawie futra na brzuchu, żeby było nam łatwiej ją odnaleźć, kiedy będziemy potrzebowali się napić. Ostatnie tygodnie są dla niej dość uciążliwe, ale to już prawie koniec! Całą swoją energię zużywam na to, by rosnąć i rosnąć. Jedzenie staje się trudniejsze dla naszej mamy, bo zabieramy tak dużo miejsca w jej brzuchu. Bardziej skoncentrowana dieta może być lepszym rozwiązaniem. Od 57. dnia (czyli mniej więcej 9. tygodnia) mogę już spokojnie przyjść na świat, mimo, że zazwyczaj czekamy do 60. lub 63. dnia. Już nie mogę doczekać się zabawy z moim rodzeństwem! Okres poporodowy Noworodek do 2 tygodnia: śpimy i rośniemy! Witaj świecie! Jeszcze nic nie widzę i nie słyszę, ponieważ wszyscy jesteśmy ślepi, głusi i nie mamy zębów przez pierwszy tydzień lub nawet dwa. Nie potrafimy też jeszcze regulować temperatury naszych ciał. Wspólnie z moim rodzeństwem polegam na mamie i naszym własnym cieple, więc tłoczymy się w ciasne stadko. Ostatnie kilka tygodni wzrostu były wyjątkowo pracowite, więc spędzam prawie 90 procent swojego czasu śpiąc! Potrzebuje całej energii, żeby rosnąć. Poza tym moja waga podwoiła się w ciągu ostatnich 10 dni. Choć nie potrafię jeszcze utrzymać swojej wagi, potrafię pełzać na przednich łapkach. Tydzień 2- 4: już widzę, słyszę, chodzę i mówię! Drugi tydzień życia przyniósł mnóstwo zmian. Moje uszy i oczy już się otworzyły, dzięki czemu mam zupełnie nowe pojęcie o otaczającym mnie świecie. Mama wygląda dokładnie tak, jak ją sobie wyobrażałem. Mam też przesłodkie rodzeństwo. Wszyscy powoli zaczynamy ze sobą rozmawiać za pomocą nieśmiałych pisków, skomleń i szczeknięć. Jestem też strasznie podekscytowany, bo jeszcze przed końcem 2. tygodnia udał się mój pierwszy rozchwiany spacer! Dla nas, szczeniąt, to czas gwałtownego rozwoju fizycznego i sensorycznego. Zaczynamy bawić się ze sobą i nawet próbujemy jedzenia z miski mamy. Myślę, że powoli lepiej kontroluję potrzebę załatwiania się i oddalam się od naszego legowiska, jeśli muszę iść do toalety. Tydzień 4-12: czas na nowych przyjaciół! Usłyszałem, że czas od 3. do 10. tygodnia to etap życia psa, kiedy najlepiej poznawać nowych przyjaciół i tworzyć więzi! Po około 4 tygodniach mleko mamy zaczyna wolniej płynąć, więc jem teraz dużo więcej stałego pokarmu. Jeszcze zanim osiągnę wiek 6 tygodni wyrosną mi wszystkie zęby, więc jedzenie będzie o wiele łatwiejsze. W okresie między 6. a 8. tygodniem jestem na etapie akceptowania innych jako członków mojego stada. Zanim osiągnę wiek 10 tygodni (podobno dzieje się to gdzieś między 8. a 12. tygodniem) będę jeszcze lękliwy podczas kontaktu z nowymi ludźmi, więc cieszę się, że moi właściciele bardzo o mnie w tym czasie dbają i nie narażają na zbyt wiele nowych spotkań. Bycie razem z moim rodzeństwem i mamą na tym etapie pomaga mi uczyć się wielu różnych rzeczy: potrafię powstrzymywać gryzienie i poznaję zasady psiej komunikacji, a także swoje miejsce w stadzie. Mam teraz 12 tygodni i jestem gotowy poznać nowych właścicieli, a także zamieszkać w ich przytulnym domu. Ale fajnie! Masz nowego szczeniaka, a czy już wiesz, jak go nazwiesz? Zajrzyj do naszego poradnika poświęconego psim imionom.

pchły u szczeniaka 3 tygodniowego